Böyle mi olacaktı!

Tarihi bir fırsattı ama Ay-Yıldızlılar zaten yarı finale kadar gelerek, tarih yazmışlardı. Bundan sonrası çok da önemli değildi aslında. Ancak böylesine kaybetmek çok acı verdi. Bu kadar iyi oynayıp, dünya futbolunun devlerinden birine sahayı zindan ettikten sonra elenmek gerçekten insanı üzdü.
Mevlüt’ünden, Kazım Kazım’ına hatta turnuvada hiç forma giymeyen Tolga’sına kadar hepsi gönüllerin şampiyonu olmuşlardı zaten. Sahaya eksik, kolu-kanadı kırık çıkan bizdik. Üstelik rakip de müzesinde 3 Dünya Kupası, 3 Avrupa Şampiyonluğu bulunan bir takımdı. Ancak hakemin başlama düdüğünden itibaren oyun, istatistik, mücadele açısından üstün taraf kesinlikle bizdik. Bir anlık dalgınlığımızın kurbanı olduk.
A Milli Takımımız, Çek Cumhuriyeti ve Hırvatistan karşısında inanılmazı yaparak yarı finale yükselmişti. Ama bu kez mucizeyi Almanlar gerçekleştirdi. Futbol adına hiç birşey yapmadan, böylesine önemli bir karşılaşmayı 3-2 kazanmayı bildiler.
Bu takımla gurur duymak lazım. İsviçre ile Avusturya’ya kendimizi yeniden hatırlatmak için gitmiştik ve bunu başardık. Sanırım EURO 2008’in en unutulmaz maçlarını oynayan ve hafızalara kazınan ekibi biz olduk.
Ancak bu iş burada bitmedi. 2010’da Dünya Kupası var. Bu yürekli Türk Milli Takımı, bu Çılgın Türkler, yarıda bıraktıkları destanı Güney Afrika’da tamamlayacaklardır. Yeter ki, onlara inanalım, güvenelim ve Ay-Yıldızlılar’a sahip çıkalım. 6 yıl aradan sonra Türkiye’ye yaşattığınız coşku, heyecan ve birliktelik duygusu için binlerce kere teşekkürler.