Terapi gördü

Futbol, takım oyunudur. Bu, tartışılamaz. Ama gerçeğin böylesine rağmen, 1 ya da 2 futbolcunun sahaya karakter koyması işin rengini olumlu yönden farklı yerlere taşıyor. Hele de sendeleme sözkonusuyken. Uyum sorunu var. Kaleci sorunu var. Sakatlıklar can sıkıyor. Hepsi doğru. Fakat Fenerbahçe’nin bütün bunların ötesinden en önemli sorunu psikolojiktir. Lige kötü başlangıç yapmaları, Avrupa kulvarında düşkrıklığına uğramaları pranga olup yapıştı ayağına futbolcuların. Dolayısıyla telaş büyüdü, özgüven zedelendi, Fenerbahçe forması giyen bir oyuncunun yapmaması gereken hataların altına imza attılr. 9’da Hasan Ali’nin, 12’de Josef’in ve 17’de Dirar’ın tercihlerini anımsarsanız, ne demek istediğim anlaşılacaktır.

İşte psikolojisi bu denli sorunlu olan takımın imdadına yetişti birkaç oyuncu dün akşam. Bunlardan biri Valbuena’ydı. İsyan etti resmen Fransız. Sonra Vincent Janssen.Tam isabet. Arkası dönük oynuyor. Dribbling yapıyor, penaltı alıyor ve en önemlisi gol atıyor. Isla da katkı yaptı dün akşam Alanya maçında. Fakat Neto’nun oyun anlayışının ve performansının altını özel olarak çizmezsem ayıp etmiş olurum. Skrıtel’in yokluğuna ve aksayan Roman Neustadter’e rağmen defans bloğunun sırıtmasına izin vermedi Portekizli oyuncu. Öne doğru oynayarak takımının ileri çıkmasına defanstan katkı yaptı, garanti ve doğru pas tercihleriyle fark yarattı Neto.

Gerçeği söylemek gerekirse önemli bir galibiyet aldı dün akşam Saffet Susiç’in takımı karşısında sarı lacivertliler. Hem de Beşiktaş maçı öncesi. Bu da terapi olmakla eşdeğerdir sanırım.