İmza; Roberto Soldado

Yanılmıyorsam maçın ilk yarısında tek şut atabildi rakip kaleye Fenerbahçe. Hem de %65 civarında topla oynarke Sahanın zemininden mi, oyuncuların sakarlığından mı bilmiyorum ama ilk 45 dakikada herhalde 20’ye yakın top kaybı yaşadı Fenerbahçeliler.

“İyi oyuncu” olmak için yetenek şart ama yetmez. Kendine güveneceksin ayrıca. En önemlisi arkadaşlarına da güvenecek ve inanacaksın. Dolayısıyla topu ayağından doğru zamanda çıkaracaksın ve şut çekeceksin. Mehmet Topal’ın 31’de sağda müsait durumdaki Şener’e pas vermek dururken o mesafeden şut çekmesi söyletti bana bütün bunları.

Soldado mu? Tek kelimeyle iyi futbolcu. Ne zaman nerede duracağını, nerede olması gerektiğini çok iyi biliyor. Topla ilişkisi ise iki sevgiliyi andırıyor resmen İspanyol’un.

O oyuna girdikten sonra Fenerbahçe hem rakip sahada daha çok bulundu hem de penaltı kazandı zaten.

Giuliano yetenekli ve yararlı olduğu kadar da sorumluluk üstlenen bir futbolcu. Penaltı kullanma stiliyse Alex’i çağrıştırıyor adeta.

Şener’in eksiği çok ama çok da iyi niyetli ve çalışkan bir futbolcu. Mehmet Topal ısrarını anlamış değilim. Hem de Ozan Tufan ve Alper Potuk gibi iki önemli futbolcu kenarda dururken…

Valbuena’nın topu ayağından bir türlü çıkarmama hastalığı olmasa skor daha farklı olurdu kanımca. Ama kesik yediği halde uslanmamış Fransız futbolcu.

Ve gerçeği söylemek gerekirse bu maçın kahramanı Roberto Soldado’dur. Diğer oyunculara haksızlık yapmak istemem ama İspanyol forvet oyuna girene kadar rakip kaleye gitmek ve tehlike yaratmak sorunu yaşadı sarı lacivertliler. Fakat o oyuna girince Fenerbahçe kalitesini ve hedefini hatırladı, topla oynama üstünlüğünü skora da yansıttı.