Bu kadar geç kalınır mı?

Oldukça pozitif düşünüyor, davranıyor Aykut Kocaman yeniden göreve geldiğinden beri. Özgüveni alkışı hakediyor doğrusu. Takımına güvenini dillendirme şekli ve oyuncularına yaklaşımı da öyle.

Ama gene de işi zor, hem de hayli zor Sayın Kocaman’ın. Şüphe yok ki, işin zorluk derecesini katlayan en önemli neden Fenerbahçe’nin bir türlü aşamadığı ekonomik darboğazdır. UEFA’nın sıkı takibi var, dolayısıyla hareket serbestisi yok. Bu durum kaçınılmaz olarak dolaylı yoldan Aykut Kocaman’ın da plan ve tercihlerini olumsuz yönde etkiliyor.

Başarılı hocanın işini zorlaştıran bir diğer önemli neden de forvet bölgesindeki fukaralıktır. Oysa, önemli hedeflere ulaşmak için olmazsa olmazların başında forvet bölgesindeki zenginlik gelir futbol takımları niçin. Hele skor üretecek santraforunuz sorunluysa.

Sow gelemedi. Fernandao’nun sağlığına kavuşması, fazla kilolarından kurtulması ve katkı verecek hale gelmesi ayları bulacak. Geriye Van Persie ve gencecik Ahmethan Köse kalıyor şimdilik.

RVP’ye güvenerek uzun vadeli plan yapmak Rus Ruletinden farksızdır bence. Güvenin böylesi olsa olsa aşırı derecede iyimserlik olur kanımca. Çünkü Aykut Kocaman önde basmayı oyun felsefesinin merkezine almış gibi görünüyor şu ana kadar izlediğimiz hazırlık maçlarına baktığımızda. Buda daha çok efor ve dayanıklılık demektir.

İyi de Hollandalı cebinde sakatlık problemiyle yaşıyor. Dolayısıyla antrenmanların tamamında yer alamıyor. Bu durumda nasıl oynama istikrarını yakalayacak ve ayakta kalabilecek güce kavuşacak

Maalesef, bütün bunlar gerçek. Ancak bu gerçeğe rağmen santrafor sorununun şu ana kadar çözülememesi tam bir yöneticilik zafiyetidir. İşte geldi çattı öneleme maçı. Oysa aylar öncesinden belliydi Fenerbahçe’nin bu tarihlerde öneleme maçı oynayacağı. Tamam, anladık, mali sıkıntı var. E, iyi de yönetici ve yöneticilik dediğimiz şeyler de bu tür sorunları zamanında çözmek için vardır zaten, öyle değil mi? Maalesef bu konuda sınıfı geçememişlerdir Aziz Yıldırım ve arkadaşları.