Boy aynası lazım!

Fenerbahçe büyük düş kırıklığı yarattı bu sezonun başında. Yıllar sonra ilk defa bu kadar erken veda etti Avrupa’ya. Ligin ilk iki haftasında sadece 2 puan topladığını da biliyorsunuz zaten. Dünyanın sonu değil elbette, futbolun içinde olan şeyler bunlar. Ama sorun bu değil. Sorun, 9 kişi kalan rakipten bile tırsmak, skor üretememek ve iki stoperinizin böyle bir maçı sarı kartla tamamlaması. Yeniden göreve gelirken Sayın Aykut Kocaman’ın övgüye boğduğu futbolcuların büyük çoğunluğunun hocalarını tekzip ederek oynamalarında sorun.

Ozan Tufan şu takımda her zaman oynar. Çünkü gerekli (yani yararlı) futbolcudur. Yeter ki, kilolarına veda etsin ve tribünler onunla ilgili önyargısından kurtulsun. Mehmet Topal saygı duyduğum bir kişilik. Ama artık Fenerbahçe’de oynayamaz, en azından şu haliyle. Hasan Ali, Dirar ve diğerleri için de söylenecekler var. Ama koca Fenerbahçe, ilk yarıda tek şut çekmeden, rakibin kendi kalesine attığı golle öne geçiyorsa, durup düşünmek ve faturayı sadece futbolculara kesmemek lazım.

Şampiyonluğa oynuyor Fenerbahçe, ama Soldado doğru dürüst gol bölgelerinde topla buluşamıyor. Giuliano problem çözmek makamında, ama rakip kalenin kıyısında tutulmuyor. Defans bloğunda ise ne uyum ne de iletişim var.

Rakip 9 kişi, skor üstünlüğüne sahipsin, ama hala topa dan dun vuruyorsun, ayağındaki topu rakibe atıyorsun, organize olamıyorsun. Her halde bütün bu olup biteni yetenek ve kapasite yoksulluğuyla açıklayamayız, öyle değil mi? Sonuçta bu çocukların büyük bölümü kendi ulusal takımlarında sürekli oynayan futbolcular.

O halde sorun başka. Sayın Aziz Yıldırım ve Aykut Kocaman dahil, her kesin şöyle bir boy aynasının karşısına geçip kendilerini gözden geçirmesi, tercihleriyle misyonları arasındaki bu büyük çelişkiyi adam akıllı analiz etmeleri gerekiyor. Hem de hemen.