Artık, önce üretim!
Haberin Devamı ›
Dört büyükler dahil, kulüplerimizin çoğunun UEFA kriterleri bariyerine çarptığına tanıklık ediyoruz hepimiz. Yani, zorunluluk haline gelmiş transferleri bile yapamaz durumda kulüplerimiz. Aksi halde UEFA yaptırımları dikilecek karşılarına.
Maalesef istisnalar dışında çoğu kulüp yöneticimiz ya ileriyi göremedi ya da yarını asla düşünmeden sadece güne oynadı yıllar yılı. Dolayısıyla olmayan paralar harcandı, altyapıya ve üretime hiç önem verilmedi, böylece şanlı bir tarihe sahip Altay gibi kulüplerimiz bile borç yükü altında ezile ezile ikinci lige kadar düştü ne yazık ki.
O halde artık üretmeden tüketmeyi terk etmek zorundayız. Tribüne oynayıp olmayan paralarla futbolcu transferini unutacağız; dört elle altyapıya sarılıp, kendi çocuklarımızı Türk sporuna armağan edeceğiz bundan böyle. Hele de bonservis paraları amiyane söylemle el yakıyorken…
Kaldı ki kimi davranışlarını beğenmesek bile, tesisleşmede önemli adımlar attığı halde kulübünün gelir giderini denk tutmayı başarmış İlhan Cavcav; Altınordu’yu kısa sürede kurumsallaştıran, futbol akademisini modern bir fabrika haline getiren Seyit Mehmet Özkan gibi örnekler de var artık kulüp yöneticilerimizin önünde. Gerçekten renk aşkıyla yanıyor, kulübünü ve ülkesini seviyorsa yöneticilerimiz, artık hicap duymalılar kulüplerimizin şu an içinde bulunduğu içimizi acıtan durumdan.
Ve kendisine şu soruyu sormak zorunda artık her kulüp yöneticimiz: 3-4 milyonluk gurbetçimizin içinden Mesut Özil, İlkay Gündoğan, Oğuzhan Özyakup, Emre Can, Hakan Çalhanoğlu, Emre Mor gibi yıldız futbolcuların çıktığı süreçte; 80 milyonluk Türkiye’den neden çıka çıka sadece bir Arda Turan çıktı, sahi neden?
