İtiraz tramvayı

Galatasaray’ın Kırmızılılar’ı Özhan Canaydın’a en anlamlı galibiyetiyle veda etmek, Polat’a seçim hediyesi vermek ve Fenerbahçe’yi yarıştan düşürmek gibi çoklu motivasyonla sahadaydı. Fenerbahçe için ‘var mısın, yok musun’ maçı olması da onların avantajıydı.

Bursaspor yenilerek, Beşiktaş da yenerek derbinin tansiyonunu iyice yükseltmişti. Emre ve Arda’nın iki takım açısından ağırlığına bakıldığında, orada da avantaj ibreleri ev sahibinden yanaydı. Sarı-Kırmızılılar daha saniyeler sayılırken, öne geçme fırsatı yakaladı. Beceremese bile daha işin başında Fenerbahçe’nin kimyasın bozup, bocalattı. O andan itibaren soğukkanlı olamadı. Lugano ‘kılpayı’ müdahaleleriyle ve insanüstü mücadelesiyle maçın adamıydı. Tabii 90 artıdaki kurtarışıyla da Volkan. Dos Santos’ların ev sahibi olanı dışarı vurduğu golle, girdiği pozisyonlarla ve artistik parendeleri ile geceye damga vurdu. Güiza’nın ofsayt diye bayrak çekilen golünü de unutmamalı. Özer ve Mehmet Topuz oyunda olmasa da fark etmezdi. Maçın en kötülerinden biri olan Selçuk’un uzaktan değil ‘uzaydan’ skoru belirlemesi de futbolun taraftarla ve tarihle cilveleştiği anlardan biri olmalı... Ki o ana kadar Franco yere bile yatmamıştı.