MENÜ

Alex de Sonsuza

Abone Ol Google News
Haberin Devamı

Bütün Fenerbahçeliler, Alex’in bir gün arayla yaptığı uçurum dolu iki çelişkili açıklamayla şoke oldu. Önce medyaya “Kulübüm istesin 40 yaşına kadar kalırım” açıklaması yapan Sambacı, bu haber daha gazetelerde okunurken, kendi sitesinde çok net ama küskün ‘kopma noktasında’ olduğunu dile getirdi.
Artık Türk futbolunda ‘ölçü birimi’, ‘kıyas mekanizması’ hatta neredeyse saplantı, kompleks ve takıntı haline gelen Alex’in ‘illallah’ noktasına nasıl geldiği/getirildiği tam bir muamma...
Kolay kolay sakatlanmayan, asla kapris yapmayan, her yönüyle profesyonel yaşayan, kimseye tepeden bakmayan, şımarmayan, hiçbir saygısızlık yapmayan, forma namusu denilen şeyin hakkını veren, yakaladığı insanüstü istatistikle ülkenin futbol literatürünü harmanlayan ‘çok özel bir adam’dan söz ediyoruz. Islıklara rağmen ayakta kalabilen, ‘duran top’ kavramıyla ‘vuran top’ kavramını eşitleyen, ‘serbest atış’ ile ‘derdest atış’ kelimelerini lugatte denkleştiren sıradışı bir adam.
Kulübün gerçekleri, doğruları ve dengeleri bir kez daha karşı karşıya gelmiş olabilir. İki taraf arasında ciddi fark da olabilir ki; bunlar anlaşılabilir şeyler. Ancak ‘yürüye yürüye şampiyon olmak’ gibi aşağılayıcı bir medya söylemine saplanmak ile aynı dolmuşa gelip Alex’i ıslıklamak arasında hiçbir fark yok. Umarız ‘adam daraltan’ yorucu yorumların gazı değildir bu durum. Aksi takdirde tartışılmayacak bir yeteneği, taammüden tartışılır hale getirenlerin zaferi olacaktır bu.
Alex, birilerinin rüyası oldu, birilerinin kâbusu... O’nun bu formadan kopmasını avuçları patlayıncaya kadar alkışlayanlar da olacaktır, ekranlardan ve köşelerden methiye düzenler de... Bu gürültülü çoğunluğun içinde kesinlikle Fenerbahçeliler olmayacak. Tabii futbolu gerçekten sevenler de...
Fenerbahçe’de oynuyorsan medya, ucuzlatmak, hedef göstermek, erozyona uğratmak için üzerine çalışır. Gittikten sonra da dünyanın en kıymetli futbolcusu ilan eder. Bir taşla iki kuş vurulur. Tomas, Servet, Daum, Aurelio, Zico ve Tuncay örneği hafızalarda taptaze henüz.
Bu sokak çocuğu görünümlü entelektüel adam futbolun sevimli, sıcak ve gülümseyen yüzüdür. Çocukların üzerindeki lisanslı ya da ‘çakma’ formaların sırtında yazan isme bakın, bu katıksız gerçeği göreceksiniz.
Kulüpler ile kişileri ne karıştırırım ne de karşılaştırırım. Tabii ki aslolan kurumlardır. Fenerbahçe yerinde dursun da kim nereye gidiyorsa gitsin. Ancak ayrılık olacaksa bile emeğe aykırılık olmamalı.
Bence, Fenerbahçe’de jübile yapması gereken bir adam Alex. Gidecekse de murdar edilmeden, ona ve giydiği formaya yakışır şekilde uğurlanmak annesinin ak sütü kadar helâl. Nokta!

YORUM YAZ