Taraftar, kendine taraftar!

Cumartesi günü Antalya Atatürk Stadı'nda yaşananlara tanıklık ettikten sonra maç yazıma şu şekilde başlamıştım: "Şu taraftar denen garabet artık beni tiksindiriyor. Maçtan önce dakikalarca yapılan uyarı anonsuna, onca centilmenlik çağrısına rağmen, Antalya taraftarının Eskişehirsporlular'a maç içinde ana-avrat küfür etmesinin akılla, mantıkla, insanlıkla bağdaşır bir yanı yok. Statlar, maç esnasında olağanüstü hal görüntülerini andıracak şekilde polis ve asker kaynamasına rağmen, bu küfürlerin önüne geçilememesinin de anlaşılır bir tarafı yok. Oysa, bütün tribünler kameralara alınıyor. O küfürü ettirenleri ve edenleri dışarı almak çok da zor olmasa gerek. Ama bunu yapacak irade nerede? Bu çirkinlik aslında sadece Antalya'ya özgü değil. Bütün statlarımız hemen hemen aynı. Ülkemizdeki taraftar kültürsüzlüğü, görgüsüzlüğü, akıl sınırlarını aşmış, kahredici boyutlara ulaşmış durumda."

Bu yüz kızartıcı durumun sadece Antalya'ya özgü olmadığını bir gün sonra gördük zaten. BJK İnönü ve Ankara 19 Mayıs statlarındaki taraftar tahribatını hepimiz biliyouz. İnönü'de Aykut Kocaman gibi bir insanlık abidesine dahi küfürler edildi. Ankaraücü taraftarı Ünal Karaman gibi bir beyefendiye yaka silktirmeyi başardı. Şunu artık net bir şekilde anladık: Taraftarın takımla ilgisi yok. Onlar kendi tatminlerinin peşinde. Kimi maddi, kimi manevi. Onlar kendi oyunlarını oynuyorlar. Bu sorunu çözmesi gerekenler ise sadece seyrediyor. Yazıklar olsun.