Şahane galibiyet!

Yaser’in güzel kafa şutu, takımın Avrupa’da ihtiyacı olan ekstra 1 puanı kazandırdı. Birkaç dakika önce 55.(!) yan pası yuhalayan seyircinin üstündeki gergin atmosferi dağıttı ama, bir gerçek var ki, Galatasaray, çok kötü oynadı. Galatasaray, sıklet olarak kendisini asla tartamayacak rakip karşısında bu denli sıkıntı yaşamamalıydı. Sarı-Kırmızılılar’ı utanç verici bir skordan, belki de durum berabereyken, 2 kez kaleyi kapatan De Sanctis kurtardı.
2000’li yıllardan beri kurulmuş en iyi kadro, savunmaya rakip yarı alanında başlayamıyor, çabuk oynayamıyor, kanatlar verimli kullanılamıyor. Bir tek, geçen sezonu neredeyse tamamını yatarak geçiren Lincoln, şov yapıyor, oraya bakıyor-buraya atıyor, adam eksiltiyor, gollük ortalar yapıyor, penaltı alıyor(!), taraftarı coşturuyor ama hücumda Baros dışında kimse ona ayak uyduramıyor. Aslında uydurmuyor, büyük çoğunluk durarak oynuyor, karşıda gol atılması gereken bir kale yokmuş gibi, bıkmadan, usanmadan yan pas yapıyor. 85. dakikada seyirciyi patlatan amaçsız yan paslar, 40.dakikada da yaşanmış, kendi yarı sahasında 25 pas yapan Galatasaray, 3 metre mesafe alamamıştı. Galatasaray’ın bir hücum planı olmadığı gibi, takım savunmada yapamıyor, rakibini ısıramıyor. Jübile maçında dahi kora kor mücadeleden bu kadar kaçınılmaz.
Sağda Serkan, solda Volkan henüz hazır değil. Meira ile Servet her gün biraz daha uyum sağlıyor. Kewell’ın yokluğunda dahi sağda oynatılan ve sakatlanarak çıkan Arda’nın tepkisi beden dilinden de anlaşılıyor. Ancak Arda’ya sağ kanadı sevmek, alışmak ve çalışmak kalıyor!
Ayhan, üstüne düşen görevi fazlasıyla yaptı. Mehmet Topal, Hakan Balta hücuma hiç katkı sağlamadı. Hep eleştirdik, ‘Galatasaray 5’e 5 oynuyor’ dedik. Hiç değilse o daha zevkli ve keyifliydi.