Kral farkı

Belediye maçının bitimine 33 dakika kala, rakip 10 kişi, takım 1-0 mağlupken Alex’i kenara almak değil, Semihle Belediye ceza sahasına yakın oynatmakmış teknik adam marifeti. İspanyol’un öz oğlunun yedeği, Terim’in milli takımdaki direği Semih, sezgisi mi dersiniz, şansı mı, 10. dakikada dönen topu yakaladı, kilidi Alex’e açtırdı. Buradan ne anlaşılabilir: Alex ile Semih’in uyumu mükemmel. (Hepinizin bildiğini biliyorum, bu not Aragones’e, ondan şüpheliyim.)
14’te Alex her zamanki gibi kafasını çalıştırdı. 3, 4 ve 5. gollerdeki hatalarıyla eleştirilebilecek Ulaş, bu golde pek de suçlanamazdı. Bir de Uğur krala yuvarlasa takımın hücum performansı 10 üzerinden 10 olacaktı.
Gökhansız, Edu’suz, Selçuk’suz ve belki de en önemlisi Guiza’sız, daha doğrusu Semihli takım hem şampiyonluktaki iddiayı yeniledi, hem de moral depoladı. Emreciksin de belli ki bu takımın oyuncusu...
Takım, ilk golden sonraki sevinç ya da takım olma duygusunu sahaya biraz yansıtabilse şu kadro bile şampiyonluğun en önemli adayı olacaktır.
Bu arada Fenerbahçe taraftarı kulübe en çok katkı yapanı. Ya takımı? Sevgililer gününde, kombinesi olan binlercesi dahi maça gelmiyorlarsa eğer, Fenerbahçe aşkından vazgeçtikleri söylenebilir mi? Hayır. Gelmeyenler, iyi futbol seyretmekten ümidi kesmiş olabilirler ama oyuncularına destekten nasıl vazgeçerler? Gelenler destekledi ve eğlendi, gelmeyenler derdine yansın...
Hacettepe’ye gelince. Recep, maç öncesi ropörtajında, “Ulaş’ın Şansı yaver gidiyor” demişti. Bu kez gitmedi. Arıca muhtemelen Ulaş’ı futbol ve kalecilikten soğutmak için onunla devam etti.