Final kültürü

Fatih hoca, Bodrum’dan Çeşme’ye yola çıktığında kader ağlarını Galatasaray’ın şampiyonluktaki diğer rakipleri için örüyormuş meğer... Eğer Fatih Terim o kınanacak kavgaya gitmeseydi, muhtemelen şampiyonluk kupası bir başka rakibin ellerinde yükselecekti. Linnes defans arkasına yaptığı koşuda topu düzgün çıkartabilse, Fernando, Rodrigues’e topu kesebilse, Gomis Belhanda’nın pasında Beto’nun üstüne değil köşeye vurabilse 21. şampiyonluk daha erken gelebilirdi. Tabii, Serdar Aziz sezonun en kritik kademesini yapmasaydı, şampiyonluk da gidebilirdi. Tüm sezon takımın en önemli taşıyıcılarından Gomis kazandırdığı penaltıyı müthiş bir özgüvenle çatala gönderdiğinde Terim’in de sırtından bin ton yük kalktı. Terim, Galatasaray’da 7. lig şampiyonluğuna ulaştıysa, Terim ve yardımcılarının, 5’te 5 yapan Albayrak’ın, Özbek ve Terim’i ayrı ayrı ikna eden Serdar Güzelaydın’ın ve elbette başkan Cengiz ve yönetiminin çok emeği var.

Gecenin sorusu

Ya kavga olmasaydı? Sarı-Kırmızılı kulüp başkanlarının son iki tercihi, Tudor ve Riekerink’ti. Tudor kalsaydı bir dert, benzeri gelseydi de, Galatasaray şampiyon olamazdı.

Maçın starı

Gomis tartışmasız sezonun en değerli, takımına en çok katkı yapan transferi... Çok maçı o çözdü. 2 penaltı kaçırdığı için endişeliydi. Yine de düşünmeden aldı, köşeye yolladı. Büyük karakter,
büyük futbolcu, iyi insan.

Maçın olayı

Penaltı... Doğruluğu yanlışlığı değil, yalnız maçın değil, ligin kaderini belirleyen karar olduğundan... Sarı-Kırmızılı milyonları sevindirdi, Göztepe’den gol bekleyen rakipleri hüzünlendirdi.

Kısa mesaj

Önceleri istikrarın kalesi olan Galatasaray son iki şampiyonluğunu hem başkan hem de teknik direktör değişiklikleri yaparak kazandı. Bu kulüp Tudor ve Riekerink gibi deneyimsiz teknik adamlara bırakılmayacak kadar büyük.