Fenerbahçe Final-Four aşkına

Anadolu Efes, bir hafta önce Olympiakos’u bu salonda yenseydi, iki Final-Four takımının mücadelesini izliyor olacaktık. Birbirine güç olarak yakın sayılabilecek iki takımın maçını... Skora bakıyoruz, 96-57.

Fenerbahçe tam 39 sayı fark atmış. Obradoviç ve takımı her geçen gün daha agresif, daha iştahlı, daha coşkulu basketbol oynuyor. Hem takımın hem oyuncuların bireysel form grafiği 19 Mayıs yaklaştıkça daha da artıyor. Obradoviç ve Fenerbahçe, bu yıl doğru zamanda hiç olmadığı kadar konsantre ve formda... Anadolu Efes ise tam tersi...

Sanki hayat onlar için bitmiş gibiydi. Amaçsız ve moralsizdiler... Bir saniye bile rakip olamadılar Fenerbahçe’ye...

Fenerbahçe ise her pozisyonu, her anı çok ciddi ve çok konsantre oynadı.

Güç gösterisi yaptı

Obradoviç, her pozisyonu yaşadı, fark 30 olmasına rağmen her hatada oyuncularına bağırdı, çağırdı. Sanki Euroleague finali oynuyordu Fenerbahçe. Zaten biraz da bu yüzden biri Final- Four’da biri değil... Final-Four öncesi adeta bir güç gösterisi yaptı Fenerbahçe. Çok istekliydiler, dünkü maçın her saniyesinden faydalandılar. Dörtlü Final’e son ciddi hazırlık olarak gördükleri bu maçı da, muhteşem bir oyundan sonra kazandılar...

As oyuncuların tamamı harika oynadı. Egehan’ın özgüveni, her topta potaya gitmesi, oyunu yönlendirmesi, Ahmet’in yine görevini en iyi şekilde yapması, ilk yarıda morali bozulan Melih’in, ikinci yarıda 3’ü üçlükten (Hele bir tanesi zor açıdan, saniye biterken, bir de Doğuş üzerine düşmüşken attığı üçlük inanılmazdı) 14 sayı bulması önemli artılardı.