Yıldızlar ve Yaldızlar

Evet bu bir hazırlık maçı. Skor önemli değil. Rakip bir dünya devi. Galibiyet bekleyen de yok zaten. Ama biraz tempo, atamasak da bizi heyecanlandırabilecek birkaç gol pozisyonu, topun bizde biraz
kalabilmesi, kazanılan ikili mücadeleler, nadiren de olsa adam eksiltme beklemek bizim de hakkımız. Ama şaşkınız. Tamam adamlar sambacı da biz niye hep seyrettik? Hiç değise bir halay çekseydik de kollektif olarak yaptığımız bir şey olsaydı.

Neymar’ı seyretmek büyük keyif. Top ayağında olan her Brezilya’lı onu arıyor, eğer boşsa da topu ona aktarıyor. Bizim çocuklarda Neymar’ın büyüsüne kapılmış. Hamit bile bize vermesi gereken pası ona gol pası olarak veriyor. Gol pasını arkadaşlarından almayı tercih eden yıldız futbolcu Hamit’in bu ikramını reddedip Fernandinho’nun pasını gol yaptı. Yıldız futbolcu olmak böyle bir şey. Bizim yaldızlarımıza duyurulur...

Ozan Tufan ve İsmail Köybaşı’nın; Oscar ve Neymar’ı durdurmasını beklemek tabii ki hayal. Ozan tecrübesiz, İsmail’in de defansif zaafları var. Willian da zaman zaman kanatları kullanınca bu üçlünün
pozisyona girmesi çok kolay oldu. Yüksek teknik kapasiteleri sebebiyle girdikleri her pozisyonu gol yaptıklarından Volkan Demirel top tutamadan 3’lük olduk. Attığımız geri paslar da çok entersan. Elle tutamadığı topu, Volkan ayağıyla ne yapacak.

Morali bozuk bir kaleciye geri pası vereceğine rakibe gol pası ver daha iyi. Arda’nın biraz tepki koyması, Bilal’in milimetrik uzun pasları, Mevlüt’ün hareketliliği dışında takımımızda kayda değer bir şey yok.
Oyuncu değiştirme hakkı keşke altıyla sınırlandırılmasaydı da bütün millilerimiz oynasaydı. Nasıl olsa herhangi bir turnuvada sambacılarla karşılaşma olasılığımız yok gibi. Hazırlık maçıda olsa Brezilya’ya karşı forma giymiş olurlardı.