Korkak oynadı

Gustavo'nun yokluğu, Galatasaray için avantaj sayılırdı. Maçı daha çok istediler ve kazandılar. Erol Bulut, kendi evinde korkak oynadı. Thiam'ı kullanmıyor, ‘Gustavo ve Pelkas’ arandı diyor. Bu inandırıcı değil.

Fenerbahçe, Gustavo ile oynamaya alışmış bir takımdı. Onun yokluğu şüphesiz Galatasaray için avantaj sayılırdı. Çünkü Gustavo Sarı-Lacivertli takıma güven aşılayan, hırslandıran bir oyuncuydu. Kazanmayı hedefleyen ama asla kaybetmeyi aklının ucundan bile geçirmeyen Fenerbahçe forma şansı bulan Sosa’dan, Mert Hakan’dan patlama bekliyordu (hayal kırıklığı yaşattılar). Gustavo olmayınca saha içi düzeni de değişmişti. Valencia sol kanada, (orada kayboldu) Samuel sağ kanata geçmiş, Samatta (hiç etkili olamadı) gezen hücumcu rolüne soyunmuştu.

Bariz şekilde gözüktü

Kaybetme korkusu oyun başladığında iki tarafta da bariz şekilde gözüküyordu. Fenerbahçe topu rakibe vermiş, Galatasaray’ın kendi alanından çıkarken yapacağı hataları kovalayıp duruyordu. İlk bölümde iki rakip etkili ayaklara yakın markaj uyguluyordu. İlk 20 dakikada 5 korner kullanmasına rağmen, Samatta, Samuel ve Sosa ile net pozisyonlar bulan Fenerbahçe'ydi. Ama Fenerbahçe’nin sonuç alacak, becerili ayakları yoktu. İkinci bölümün başında Mostafa Mohammed’in sahneye çıkıp attığı gol, rakip hücumcuları kıskandıracak cinstendi.

22 futbolcu aldırmışsın

Öne geçen Galatasaray bu defa topu rakibine verdi, savunmaya geçti. Erol Bulut, ”Kurtar bizi” diye Mesut Özil’i sahaya sürdü. Hamleler yaptı ama maçı daha çok isteyen Galatasaray kazandı. Kendi evinde korkarak oynayan Erol hocaya birkaç not düşelim. Korkunun ecele faydası yoktur. 22 futbolcu aldırmışsın, bir santrafor bulamamışsın. Sağ kanatçılar Valencia ve Samuel’i birlikte oynatacağım diye Thiam’ı kullanmadın. Hâlâ Gustavo ve Pelkas arandı diyorsan, bu da inandırıcı olmaz.