Çocuklara kıymayın!

Aradaki fark öyle böyle değil, ciddi derecede büyük. Beşiktaş kalesinde Rüştü, Trabzonspor’da Tolga. Bir kenar top Nobre, bir serbest vuruş 30 metreden Delgado, yüz yüze Aydın, skor 3-0. Umut 3, Yattara bir kez yüz yüze. Skor aynı. 3 kenar top, değişiklik yok.
Beşiktaş’ın forvetinde Nobre-Holosko. Yedekleri Bobo. Trabzonspor’da, Umut, alternatifi Ergin Keleş. Holosko, Erdinç’i koruma yapıp geçti, Nobre zor pozisyonda vurdu, dakika beş. Umut, 4 defa golle burun buruna, sonuç: Yok.
Beşiktaş’ta Delgado, her top öne. Trabzonspor’da Ferhat, hepsi geriye.
Son günlerin moda deyimiyle “atan-tutan” farkı bir uçurum. Eee... Beşiktaş bu yüzden lider, zor rakibi kolay yeniyor, şampiyonluğa koşuyor. Trabzonspor, taraftarına kahır azabı çektiriyor. Sezonu da böyle tamamlayacak. Al Yattara’yı, genç Barış’ı, koy bakalım gelecek sezonki Trabzonspor’a birini. Çekilecek bu kahır. Gökdeniz’le falan ilişkilendirilir şimdi sonuç. Gökdeniz, Fatih de varken bu takım burada 5 yememiş miydi? Geçiniz, bırakın bağcıyı, üzüm yiyiniz.
Bülent Yıldırım; bizim sınıflandırmamızda tartışmasız “iyi kategorisinde” yer alanlardan. Ama Barış’a gösterdiği kartı 3 dakika sonra Baki’ye çıkaramayınca koptu. Kartlarda çok hata yaptı. Hepsi bir yana genç Barış’a, “dengeleme” adına yazık etti. O çocuk bunu haketmedi. Her neyse niyetiniz; “Çocuklara kıymayın efendiler.”