Bunlar da olacak!

İki takım da şu anda ligin form tutmuş takımlarından ikisi. Biri 5’te 5, diğeri 4 yapmış. İyi futbol bekledik, hakkımız diye düşündük, göremedik. Ama ilk yarıda oynanan futbola bakıyorsunuz, keyif verecek, tribünleri heyecanlandıracak ve futbol adına olumlu diye değerlendirilebilecek tek bir organizasyon yok. Trabzonspor için tek seçenek kazanmak. Ama bunun için rakibin önlemlerini aşabilecek taktik üretmek gerek. Bu yok. Kanatlar etkili kullanılamadı, savunmanın arkasına derin toplar gönderilemedi, rakibi hataya zorlayacak pres yapılamadı, orta alandan destek göremeyen Fatih-Gökdeniz gibi isimler top taşırken sahip oldukları beceriyi iyi kullanamadı. Durum böyle olunca da gol için tek umut Bilbao maçındaki gibi yeni bir Gonzales’e kaldı. O da Gaziantep’te yoktu. Perşembe akşamı, etkisiz Thijs ve Lee Young’u değiştirmekte geç kaldığı için eleştirilen Ziya Doğan, aynı tempodaki iki oyuncuya bu kez fazla tahammül etmedi. Yorgun takımını Adem ve Volkan ile takviye etti. Diri Trabzon, Gaziantep’in üzerine daha tempolu gitti, pozisyon da bulmaya başladı. İşte bu sıralarda Jaziri oyun dışı kalınca son yarım saatte oyunu tümüyle Gaziantep yarı alanına yıktı. Nurullah Sağlam, savunmasını daha da kalabalıklaştırıp, yine hafta içi sakat (!) olan ve iyi top saklayan çabuk oyuncusu Lazarov’u oyuna sokup ileri sürdü. Öyle ki, neredeyse ölü toplarda bile üçüncü bölgede çoğalmadı. Ziya Doğan ise karşı hamleyle Celaleddin’i çıkarıp Volkan’ı geri çekerek 3’lü savunmaya döndü ve uzun boylu Tolga’yı rakip savunmanın arasına yerleştirdi. Oyunun artık tek kaleye dönüştüğü anlarda sahneye çıkan Hasegiç, kalesinde devleşti ve bir anlamda maçın kaderini belirleyen adam oldu.