KONUŞMAK

İnsanlığın en güzel hazinesi,
Duyguların mimarı,
Aklın yansıması,
Düşüncelerin şekle bürünmesindeki çıkış
Konuşmak.
Erdem.
Akıl,
Us,
Konuşmak, insanlığın yansıması.
Özet ile konuşmak. Lakin konuşur gibi yapmak bazen.
Düşünür gibi olmak gibi,
Uyur gibi yapmak sanki biraz.
Ya da….

Yaparmış gibi yapmak…
Bu aralar Futbolda olduğu gibi “Konuşmak” ama konuşmamak…
Ortak dilimiz olsa da kelimeler, anlaşılmaz oluyor zihinler.
Her konuşma yeni soruları,
Her soru yeni bir bilinmeyeni,
Her bilinmeyen farklı soruları.
Böyle bir kısır döngü.
Ve sözcüklere yansıyan açıklamalar.
-Fatih Terim : “Konuşursam yer yerinde oynar.”
-Arda: “Konuşursak kimse duramaz.”
-Yıldırım Demirören: “Konuşursa kimse koltuğunda oturamaz. “
Konuşarak, konuşmamak bu olsa gerek.
Atarak tutmanın şekli.
Neden konuşmuyorsunuz saygıdeğer isimler.
Konuşun öğrenelim.
Konuşun bilelim,
Konuşun aydınlanalım.

Yoksa her sözcük bir göbek bağı ile mi geliyor zihninize.
Size aitmiş gibi ama sizin olmayan göbek bağı.
Koparmaya,
Çıkarmaya,
Söküp atmaya imtina ettiğimiz.
Bilmiyorum hani soruyorum.
Yoksa biriniz konuşursa düğüm çözülecekte.
Kimse konuşmuyor.

Tam tabir ile oyalama taktikleri.
At topu taca.
Lakin sıkıldı halk bu oyundan.
Ya konuşun,
Ya susun.

AMA NE OLUR BİR KONUŞURSAK DEMEYİN.
Lütfen.