Pabuç pahalı

Şu ligin tepesine bakın... Üç büyükler burun buruna... Son yıllarda rastlanmamış bir görüntü... Hem de ucunda Fenerbahçe ile Galatasaray’ın 4. yıldız yarışı var.

Peki Fenerbahçe taraftarı nerede? Passolig mi sorun yoksa yönetime mi tepki? Belki de futbola ilgi azaldı. İyi de “Aşk engel tanır mı?”. Hani renk sevgisi, hani “tam destek, hep destek” sloganları... Biz de passolig muhalifiyiz. Ama taraftarsan, eğer seviyorsan, yanında olacaksın takımının... Hiç olmazsa bu dönemde. Artık gerçekten ayıp oluyor!
***

Güray’ın enfes vuruşunda Mert’i “tipik kaleci dalgınlığı” ile tarif edebiliriz. İyi de Emenike’nin bir adımdan “minare boyuna” diktiği vuruşu nasıl tanımlayacağız? Tek kelimeyle; KOMEDİ. Webo’nun ısınmaya başlamasıyla kırılgan (!) yapısı yüzünden oyundan da düştü zaten. Bu tabloya rağmen Fener’in biraz da panikle patlayan baskısı dayanılır gibi değildi. Emre durgundu. Sakatlığı canını yakıyordu. Orta saha etkilenince kanatlar işletildi. Akhisar’a üç pas yaptırmayan bu sistem, açıkça gol alarmı veriyordu. Kanat ortaları hep defanstan dönünce Meireles’in harika golü düğümü açtı.

Gökhan Gönül’ün kaçırdığı iki yüzde yüz gol daha devrenin başında skoru çözebilirdi. Çünkü Fenerbahçe sahanın mutlak hakimiydi. Emenike bile kanada yerleşip, Webo tehdidini unutmak için olumlu işler yapıyordu. Sow’un direkten dönen topu moral bozucuydu. Kuyt-Webo, Meireles-Diego değişimleri doğruydu. Çıkanlar etkisizdi ve gol lazımdı. Ama gol geciktikçe pas ve organizasyon sabrı Emre’nin yokluğuyla tükendi, defansif risk arttı. Hava akınları yoğunlaşınca ilk yarıdaki tıkanıklık yaşandı. Top hiç yere indirilmedi. Geri dönüşler azalınca defansif riskin faturası da ağır çıktı. Yani atamayana, attılar.
Ligde artık her türlü sonuca hazırlıklı olmak gerekiyor. Zira şampiyonluk baskısı ağır basıyor. Pabuç çok pahalı!