Gökhan Töre Emre'ye benziyor!

Şampiyonluk yarışındaki iki rakibinin farklı kazandıkları maçların ardından 'ligin en doğru ve iyi oynayan takımı' olarak tanımlanan Beşiktaş, Antep deplasmanında ne yapacaktı? Yine ciddi eksikleri vardı ancak Tottenham maçında da tablo farklı değildi ve 'sonuç alıcı bir düzende oynayarak' maçı kazanmayı bilmişlerdi. Ancak iki maç arasında fark vardı, bir önceki rakip 'oynamaya' gelmişti! Dün akşamki rakip ise ligin 'oynatmamaya kurgulanmış' takımlarından biriydi.

İlk devre boyunca ilk 10 dakikayı dışarda tutarsak bir iki cılız atağın dışında dişe dokunur pozisyon üretilemediyse bu ilk atağı için 39. dakikayı bekleyen Antep'in oynama düzeniyle doğrudan ilgiliydi. Gerçi o atak da tuhaftı! Köşe vuruşuna 'tüm semti yanına alarak giden' Beşiktaş, ilk kontra hücumda golü yemediyse bu esasen golü düşünmeyen ve belli ki bu iş için fazlaca kafa yorup, fazlaca çalışmamış olan Antepli oyuncuların yüzü suyu hürmetinedir.

Ancak ilk devre için avuntu Tottenham maçının ilk yarısının da bu tempoda geçtiği yönünde olabilir. Veli Kavlak olmaksızın topu kapmak mümkün oluyor elbet ama Beşiktaş'ta tek ön liberolu düzende sorun kapılan topun nasıl kullanıldığıyla ilgili. Bu düzen Beşiktaş'ın pek çalıştığı ve bu dizilişle problem çözebildiği bir düzen değil. Gerçi, bu kadar çok faul yapılan bu kadar çok zaman çalınan bir maçta düzen tutturmak o denli de kolay olamıyor elbette. İşin bu yanını da gözden kaçırmamak gerek.

İlk devrede Gökhan Töre için bir parantez açalım. Bir iki maç takıma destek verip, bir iki pırıltılı iş yapınca korkarım o da hızla Emre Belözoğlu hattına girecek. Her pozisyonda hakeme ya da rakibe itiraz edip, her oyun dışı tartışmalı pozisyonun aktörü olma gayretinde Töre! Şenol'un göğsüne patlattığı dirseği hakemler görmedi... Tamam da hepimiz gibi tüm Beşiktaşlılar gördü. Rakibi inciten, hakemi zor durumda bırakan, takımı eksik bırakma vurdumduymazlığına eğilimli bu tür oyuncular için öncelikle o takımın taraftar ve yöneticilerinin itirazı her cezadan daha kıymetlidir diye düşünmek gerek...

Attı ve çıktı! Biraz tuhaf oldu

İkinci devre kapalı Antep kurgusunu açabilmek için ilk yarı bölüm bölüm Veli Kavlak pozisyonunda da oynayan Oğuzhan ileri sürülünce maç biraz izlenir hale geldi. Ve maçın kilidini de yine Oğuzhan açtı. Serdar'ın taç atışını topla iki küçük üçgen kurup bir gol pozisyonuna tasarladı ve golü de attı. Ancak sakatlanan Ramon Motta yerine İsmail'i sahaya süren Biliç düzene dair kafasında kurduğu değişikliği bozmaksızın golün santrası yapılmadan hem golü atmış hem de ikinci devre takımının en çok 'arayanı' olan Oğuzhan'ı dışarı aldı. Biz bu durumlarda genellikle memnuniyetsizliğini göstermek için vücut diliyle celallenen oyuncular gördük. Ancak Oğuzhan, belki de kendisini en iyi hissettiği anda oyun dışına alınırken yerine giren Kerim'e samimiyetle sarıldı. Bu durum, karşımızda 'iyi ve futbol meselesini kavramış bir genç' olduğunun en iyi göstergesidir kanımca.

Cenk ve Atiba gözle görülür biçimde çalışkandı. Olcay her zamanki gibi gayretli, Gökhan tüm handikaplarına rağmen ısrarlı, Sosa topu almak için hep doğru yerdeydi. Pedro Franco'yla uyumlu görünen Atınç serinkanlı, Serdar ve sakatlanıp çıkana kadar Motta zaten ileri çıkmaya pek niyetli olmayan Antep'e karşı müdafaada iyi ancak hücuma cılız katkılar verme geleneğini sürdürme konusunda istikrarlıydılar!

Kadrosu beceri açısında sınırlı oyunculardan kurulu Antep ''1 puan çok iyidir'' düzeniyle ligdeki rakiplerinin yukarılarda değil orta ve aşağı sıralarda olduğunu ilan eden bir maç oynadı. Bu düzende oynayan bir takımı izlemek için zahmet edip stada gidilir mi, emin olamıyorum!. Tolga Zengin en rahat maçlarından birini oynadıysa kentlerinin takımını izlemek için tribüne giden insanların duygularını varın siz anlayın!..

Beşiktaş, ''oynatmamayı'' futbol belleyen ve bunu da ''iyi müdafaa/rakibe pozisyon vermemek'' olarak anlamamızı isteyen Antep karşısında, ligdeki rakiplerinin önünde kalmasını sağlayan üç puanı aldı almasına da biz izleyenler bu maçta ne kazandık, işte orası meçhul!...