Mağlup başladılar

Eskişehir’in müthiş taraftarı sayesinde Galatasaray deplasman baskısını hücrelerine kadar hissetti. Tribündekine ilaveten sahadaki Eskişehir baskısı Sarı-Kırmızılıları çok kötü bozdu. Oyun, ne oynadıklarını anlamadan, kendilerine bir türlü çeki düzen verme fırsatı yakalayamadan sürdü ve sona erdi.

Galatasaray aslında rakibinin temposuna tempo ile karşılık vermek istedikçe, teknik kapasitesinden taviz verdi, yerleşimler aksadı, topu kontrol etmek güçleşti, çok sayıda pas hatası yapıp, çok top kaybettiler. Yani tempo yükseltmek ve topu ayağında bulundurmak birinci derecede önemli değil, bu tempo düzeyinde topu nasıl kullandığınız ve takım oyununu ne kadar uygulayabildiğiniz daha belirleyici...

Galatasaray, orta sahada verim üretmenin ne kadar hayati olduğunu gösteren ders gibi bir mağlubiyet aldı: Üçüncü bölgeye giden her orta saha oyuncusu bir hücumcu gibi tehditkar olmak durumundadır. Cim Bom hücuma kalabalık gittiği zamanlarda bile kimsenin kaleye bakmaması, gol vuruşu arayışında birkaç oyuncu bulunmayışı bir hücum zafiyeti idi...

Kırmızı-Siyahlılar topu dikine olarak ön liberoların arkasına geçirip yüksek tempolu boş koşularla destekleyerek iki gol buldular, daha da bulabilirlerdi. Ön liberoların topla gelen hücumcuları önleyemediği durumlarda savunmanın yalnızca arkadaki alanı değil, önlerindeki 5-10 metrelik bölgeyi de kontrol etmesi gerekiyor...

Eskişehir’in disiplinli ve baskılı oyununa karşı Galatasaraylılar’ın soğukkanlılıkla değil sinirle karşılık vermesi henüz olgun bir takım olmadıklarını vurguluyordu.

2-0 geride oynarken Keita’nın yerine Emre’nin girmesi çok zayıf bir hoca hamlesi idi...