Adilane sonuç

Son iki maçtaki reel Sivas üstünlüğüne çizgi çekerek turu geçmeye gelen Galatasaray her maça yeni eksiklerle çıkma sorununu da yaşıyordu.
Galatasaray’daki hücum zafiyeti maçın başında belli olmuştu ki, atabileceği küçük ihtimalli bir golü olmadık bir defans hatası, rakibin en olmadık adamı Arda’ya karşı yapınca attı. Arda da golü attıktan sonra başladı mı aksayarak koşmaya...
Sivasspor takım bütünlüğü içinde, zevkli ve huzurlu bir futbolla hakim oynarken! Kamanan topu kalenin yakınlarına sokmaya çalışan Sivas’ın beraberliğini uzaktan sağladı... İkinci yarıda Sivas üçüncü bölgeye bilinçli koşularla ve topu yerden kullanarak yaratıcı paslarla sokarken, Galatasaray ’da Nonda hücuma dönük bir orta saha gibi oynuyor, Ümit uzaktan orta sahaya pas için el ediyordu (y ene de bilemeyiz belki de kulübeye yalnızlık mesajı vermeye çalışıyordur)... Sarı-Kırmızılılar topu alıp rakip sahaya geçip pas yapmaya başlıyor, ama hücuma bir türlü yerleşemiyordu. Topu hücumda yerden oynamak çok koşu ve çok adam ister, onlar da uzaklardan 3 kişinin arasındaki Ümit’e top kaldırdılar... Hakan Balta ve Mehmet Topal dışarılardan şut çekti...
Bu kadro, bu taktik ve bu psikoloji içindeki Galatasaray bu maçta da yapabileceğinin en iyisini vererek maçı penaltılara kadar getirdi ancak penaltıları hissedemeden, takım olamazken bireysel direnç de gösteremeyip penaltı bile atamayarak elendiler...
Sonuç, adilane oldu...