Zor gece

Karmaşık bir geceydi. Duygular da, sistem de, tribündekilerin isteği de birbirine girmiş vaziyetteydi. ‘Yuhhh’ sesleri de vardı, alkış da... Zor bir geceydi Kartal için elbette. Ukrayna felaketinden sonra temizlik bekliyordu taraftarı Siyah-Beyazlılar’dan. Bunun için koşmak gerekliydi, pas yapmak gerekliydi, tempo gerekliydi, korkmamak gerekliydi, bacakların titrememesi gerekliydi ve en önemlisi mesuliyet alacak, ‘Ben buradayım’ diyecek, ‘Atın topu bana, ben bu yükü kaldırırım’ görüntüsü verecek futbolcu gerekliydi. Dün gece gerekli bütün bunlardan hangisi vardı derseniz?.. Cevabımız; hiçbiri olurdu. Ne duran topa etkin vuran, ne koşan arkadaşının önüne pas atan kaliteli ayağı, sanki kalmamıştı Kartal’ın. Delgado kaybolmuş, tek önlibero oynayan Cisse ise, kendini inkar eder durumdaydı. İnanın, eğer Hacettepe, Beşiktaş’ın kaptırdığı topları daha cesur ve hızlı olarak çıkıp, kullansa Siyah-Beyazlılar’ın başı derde girerdi!.. Daha büyük kaosa sürüklenirlerdi. Batuhan’ın topu patlatırcasına vurduğu ve gol olan şutu Beşiktaş’ta patlama yaratacak derken, görüntü değişmedi.
Dün gece istikrarı ve direnci olan, çok akıllıca davranan sadece taraftar vardı. Kara Kartal’ın şansı, zor gecede kolay rakiple oynamasıydı. Dişli bir rakip, zor geceyi daha zor hale getirirdi. Yarınlara dikkat!!!