Yola devam

Başlama düdüğü çaldığında oyunun akışında beklentilerin tam karşılığını verdi Siyah-Beyazlılar.

Emirates’te bekleyerek değil her alanda rakibine karşılık veren, korakor mücadele yapan, baskıya baskıyla cevap veren ekibimiz maçı 1. ve 2. bölgelerde istediği gibi oynadı. Savunmayı Veli ve Atiba’nın dönüşümlü olarak araya girmesiyle sigortalı ve kontrollü kurmayı bildik. Kısa toplarla göbekten gelmek isteyenlere kalabalık duvar ördük. İkinci bölge, paylaşımı ve yardımlaşmasıyla Beşiktaş’a nefes aldıran alan oldu. Ancak sorun bu bölgede oynatmadığımız kadar başarılı öne top taşıyamamamızdı. İlk maçın iyisi Demba Ba’ya servis yapamadık. Üstelik de iyi gününde olan Oğuzhan’a rağmen. Çünkü orada çoğalmayı düşünmedik. Rakibi tedirgin edecek sürpriz koşuları yapmadık veya yapamadık. İlk 45’te bizim için gözüken tehlike Wilshere, Sanchez, Chamberlain üçlemesinin Motta’nın üstüne yüklenmesiydi. Yine de her şey iyi giderken en kötü sayılabilecek dakikada golü yememiz psikolojik olarak takımı kırdı (ki kırmamalıydı) ve 2. yarının da Debuchy atılana kadar Arsenal’e teslimini sağladı. 10 kişi kaldıktan sonra İngiliz ekibini yenebileceğini düşünen Kartal, baskıyı koydu ama yine de skor üretecek derinliği ve kombinasyonları rakip kale önüne taşıyamadı, gerçekleştiremedi.

Aslında ‘galiptir bu yolda mağlup’ denilebilecek bir maçtı. Ancak bu kadar direnip rakibi taraftarlarıyla beraber kan kusturmuşken niye tur gelmesin diye düşünmeden de edemedik. Geç transferler ve Avrupa’ya yetmeyen kadronun darlığı Şampiyonlar Ligi’ne devam edememenin sebepleridir.