Viraj aldık

Belçika maçının kayıp puanı, bir kez daha sahamızda puan kaybetmeden geçmemiz gereken bir maç çıkarmıştı ortaya. Üstelik Bosna, grubun dişli rakiplerinden sayılmaya başlamıştı. Gerek istekli oyunu, gerekse saha içi mücadelesi bizi zorlayacak diye hesaplar yapılıyordu. 2010 yolunun belki de en kritik virajını Milli Takımımız, gelincik tarlasına dönen İnönü Stadı’nın muhteşem atmosferinde döndü.
Bilinen şuydu: Bosna’nın ön tarafı iyi, arka tarafı kötüydü. İşin şifresi; ağar ve hata yapan rakip defansın üstüne mümkün olduğunca çabuk ve çok adamla gitmekti. İlk yarıda Batuhan ile çıktığımız ve onun kafası ile buluşturmak istediğimiz, şişirerek uzun oynadığımız toplar, bu düşüncenin tam tersi görüntü ortaya çıkardılar. Hem çabuk oynayamadık, hem uzun ve ağır Bosna defansının istediği topları Batuhan’a atarak, oyunu alehimize sıkıştırdık. Oysa ki hareketli bir santrfor daha Mevlüt’ün yanında, mesela Halil gibi, ızdırap çekmeden maçı daha erken kopartabilirdi. Batuhan’ın talihsiz sakatlığı aslında Fatih Hoca için talih oldu. Nuri’yi oyuna sokup, Kazım Mevlüt’ün yanına doğru yaklaşınca, istenilen tablo ortaya çıktı.
Gecenin enteresan tarafı ilk iki golü aynı futbolcunun, aynı pozisyonla her iki takım adına da kaydetmesiydi. Bosnalı oyuncu maça renk getirdi. Esas olan kazanmayı istemekti, ikinci 45 dakikada tüm takım gecenin kahramanı Sabri’nin istekli oyununa katılınca, ipten döndük, kuyudan çıktık, virajı aldık ve 2010 yoluna tekrar umutla bakmaya başladık.