İtalyan işi!

Rakip takım antrenörü bir maç önce bir sürü aksaklığı olan görüntüsüyle izlettirdiği takımı, kendi maçında da aynı yanlışlar ve taktiksel sorunlarla maça çıkmasını ister dünkü Londra gecesinde. Wenger’in bir gece önce düşündüğü, onun lehine olabilecek her türlü yanlışla adeta Sivas maçının kopyalanmış sıkıntılarıyla çıktı Galatasaray Emirates Arena’ya. Sakatı çok kendi liginde kötü görüntü veren Arsenal’e adeta hayat öpücüğü verdik.

Kopyalanmış 3 gol yerken İtalyan’ın kenardan muhteşem(!) oyunu seyredişine tanık olduk. İngiliz liginin orta alanda en çok pas yapan ve topu çabuk dolaştırıp kanatlara yönlendiren takımına karşı, Telles ve Veysel sakarlığını, çaresizliğini ortaya çıkaracak taktiksel yalnızlık ve yanlışlıkla oynadık. 3’lü defans yaptık, orta sahayı kalabalık tuttuk ama hep eksik yakalandık.
Defansınız 3’lüyse, orta sahanız 5’liyse ve öndeki 2 oyuncunuzun orta sahaya yardımcı olacak diye düşünüyorsanız en azından topun sizde kalması lazım. Oysa ki bunların hiçbiri olmadı. Olmadığı görüldüğü halde de kenardan müdahale hamlesi gelmedi.

İlk 22 dakikada yüzde 36’ya 64’lük aleyhimize topa sahip olma vardı. Daha doğrusu topa sahip olamama ile oynadık. Rakip topu koşturdu, biz onun koşturduğu topun peşine koştuk. Sahip olamadığımız top ile doğal olarak oyunu istediğimiz şekilde yönlendiremedik. Chedjou ve Melo ikilisi Welbeck’e gollerde adeta eskortluk yaparken, artık 4’lüye dönülmesi gerektiğini göremeyenlere ne demek gerekli bilinmez.

İki maç önce Olcan’ı A2 takımına yollayıp sonra Sivas maçının önemli adamı haline getirmek, kötü oynadığı maçlarda dahil Selçuk’a yer verip son anda bir sürü tartışmaya sebep verecek kararla onu kadro dışı bırakmak, Tarık’ı bir sağda bir solda oynatmak ve Veysel’e ısrarla tahammül etmek kendisi dahi hazır değilim diyen Pandev’e önde top tutacak zannedip 11’de başlatmak ve daha birçok tuhaf kararlarıyla Prandelli kendi geleceğini tartışılır hale getirirken Galatasaray’ın da Şampiyonlar Ligi yolcuğunu raydan çıkarıyor.