Aslan gibi

Sakatı çok, milli yorgunu da fazla olan Galatasaray; sakatı yok, ekstradan Yattara’sı olan Trabzonspor’u, beklenin aksine çok kolay geçti.
Önce şunu belirtelim: Sarı-Kırmızılılar, geçtiğimiz haftalarda temposu düşük oynuyordu. Dün gece Galatasaray iki vites birden attı. Mücadele gücünü yükseltmiş, hafta içinde yaşanan abuk-sabuk olaylara isyan eder görüntüdeydi takım olarak. Topu hızlandırdıklarında, ayağa isabetli pas yaptıklarında Cim Bom’un kalite farkı hemen ortaya çıkıyor. Bu da skora yansıyor. Elde kalan sağlamlarla Skibbe, sahaya doğru çıkmıştı. Meira’nın önliberodaki performansı Bükreş maçından tamamen farklıydı ve Portekizli maçın da kilit adamıydı. Öne yakın oynadı, kaybedilen toplara baskı yapıp, rakibi orada engelledi, ya da dönen topları akıllıca alıp, arkadaşlarına iyi pas servisi yaptı. Onun boş bıraktığı yerleri Ayhan, iki kişilik koşarak mükemmel kapattı. Galatasaray’ın en büyük şansı, Trabzonspor’un ailece hücuma çıkması oldu. Ne de olsa oynadığınız takım bir büyük. Ne kadar çalkantılı günler geçirse geçirsin, bu tip yeteneği çok takıma böyle oynarsanız, ağır skorla evinize dönersiniz. Her şeye rağmen Trabzon yeni bir takım, beklentileri yükselttiler. Liderlik de onlara ayrı bir hava verdi ama, yine de önlerinde uzun bir yol olduğunu unutmamalılar.
Şampiyonluk yolunda kaleciler önemlidir. Tolga’nın yediği şanssız gol, Trabzonspor’un kırılma noktası oldu. Bünyamin Gezer, eski formunu arattı. Tam da Lincoln için, ‘Seni Galatasaray böyle görmek istiyor’ derken öyle bir iş yaptı ki, yine laf kursağımızda kaldı. 3 puanı Skibbe’yi, genç emekçi futbolcularını ve ustularını yeniden kazanan Cim Bom, operasyon meraklısı yetkililere de iyi bir mesaj verdi.