Delik deşik...

Tamam Mancini’nin kurduğu takım bir dolu hataya gebeydi zaten ama Cüneyt Çakır’da ‘takır takır’ doğradı, delik deşik olması için başını tuttu Galatasaray’ın. Babel’in Semih Kaya’ya yaptığına Şota bile düdük çalardı ama Çakır çalmadı. Balta’nın hareketine İhsan Kalkavan dahi penaltı için düdük öttürür fakat kırmızı kart göstermezdi. E zaten Çakır ilk düdüğü doğru üflemeyi becerseydi, bütün bunları da konuşmamız gerekmezdi!

O zaman diyecektim ki ‘eeey Mancini bu yaptıklarını sana öğreteni seveyim iyi mi? ‘ Yani olur da bu kadar mı olur yani! Galatasaray kadrosuyla Lego gibi oynayan bir İtalyan ve futbola Fransız bir başkan profili ve yöneticileri...

Orta sahada ismen bulunan yıldızların, Sneijder ve Melo dışında ne hücum ne de savunma anlayışında oyuna zerre katılmadıkları garabete katkı amacıyla, Sinyor geri dörtlüyü de allak bullak etmişti dün gece. Kasımpaşa, Çukurkavunla oynasa bu kadar pozisyon bulamazdı, Galatasaray karşısında buldu. İlk devre 0-5 bitmediyse bu Yüce Yaradan’ın bir lütfuydu ama anlayan kim? Acizlikler silsilesine ikinci devre de devam edildi ve Kasımpaşa savunmasının yıldızı Yalçın sefte etti. Lacivet-Beyazlılar ilk yarıda kaçırdıklarını şimdi gole tahvil ediyor ve Galatasaraylı’ların aklına şunlar geliyor ‘rakip ilk devre kaçırdıklarını ya atsaydı?’ İşte o zaman tarihi hezimetlerden biri daha yaşanır ve Kadıköy yakasından ‘bu yangın üflemekle söndürülemez’ diye yazan bir mektup kulübe gönderilirdi!

Arena’da 4 gol yiyerek yepyeni bir tarih yazan Aysal ve ekibini kutlar, ‘o sole mio’ eşliğinde delik deşik Galatasaray’a Buz Ada’dan bakmalarını öneririm... Benim hayat planlamamda da böyle rezil bir futbol takımı izlemek yoktu ama oldu! 0-4